"Czarne święto" to połączona w jedno opowieść składająca się z trzech części: "La goccia d'acqua" opowiadającej o pielęgniarce, która kradnie pierścień należący do nieżyjącej spirytualistki, czym ściąga na siebie jej gniew; "Il telefono", której bohaterką jest kobieta terroryzowana przez telefony od byłego kochanka, który zbiegł z więzienia oraz "I Wurdalak", traktująca o wampirze odżywiającym się krwią osób, które kochał.

Dr Paul Eswai przybywa do niewielkiego miasteczka, by przeprowadzić sekcje zwłok kobiety, zmarłej w niewyjaśnionych okolicznościach. Jak się wkrótce okazuje nie jest to jedyny przypadek, a miejscowi wierzą w zabobony i boją się powiedzieć cokolwiek. Próbując rozwikłać zagadkę Paul trafia w sam środek klątwy i musi stawić czoła duchowi zmarłej przed laty dziewczynki.

Peter Neal, autor seksistowskich i dość szablonowych powieści kryminalnych o seryjnych zabójcach, przybywa do Rzymu promować swą nową powieść, "Tenebrae". Na miejscu policja informuje pisarza o serii bestialskich zabójstw. Morderca jest wyraźnie zainspirowany twórczością Neila. Na miejscu zostawia zawsze fragment wyrwany z najnowszej powieści ww autora. Peter Neil staje się automatycznie podejrzany. Znajduje szybko alibi. A tymczasem kolejne kobiety, a z czasem i mężczyźni są brutalnie mordowani. Czyżby jakiś chory psychicznie fan horrorów? Najwierniejszy czytelnik?

Prof. Norman Boyle wraz z żoną i synkiem przeprowadza się z Nowego Jorku do starego domu w New Whitby pod Bostonem, celem kontynuowania badań naukowych po jego poprzedniku prof. Petersonie, zmarłym tragicznie w niejasnych okolicznościach. Wkrótce po przeprowadzce, w domu zaczynają się dziać dziwne rzeczy. Okazuje się, że dom kryje w sobie ponurą tajemnicę, a w piwnicy mieszka tajemniczy locator...

W małym niepozornym miasteczku zostaje otwarty Gabinet figur woskowych. Nieświadomi niczego nastolatkowie przychodzą zainteresowani ciekawą ekspozycją. Każda ze scenek muzealnych przedstawia daną postać z filmów grozy. Jest więc wilkołak, Kuba Rozpruwacz, Markiz de Sade. Właściciel muzeum (David Warner) chce ożywić te postacie, co pozwoliłoby mu opanować świat. Aby to jednak się stało, każda ze scenek musi otrzymać swoją ofiarę z ludzi, posługuje się więc nastolatkami. W jego niecnych planach próbują mu przeszkodzić Mark Loftmore (Zach Galligan) i jego przyjaciółka Sarah Brightman (Deborah Foreman).

To film o nawiedzonym domu, który został niespodziewanie odziedziczony przez rodzinę Zorba, po śmierci ich wuja. Problem w tym, że wuj był zbieraczem duchów i teraz, gdy zmarł, duchy rozbiegły się po całym domu. Nowi gospodarze próbują zamieszkać w nim, ale duchy okazują się nie tylko złośliwe, ale i niebezpieczne. Szanse na opanowanie sytuacji podnoszą znalezione przez ojca dziwne okulary, przez które widzi się duchy. Pojawiają się różne ciekawe duchy, raz psotliwe, innym razem złośliwe i okrutne. Pojawia się też klasyczny wątek ukrytego skarbu i jego znalezienie. Film ma klimat, są chwile prawdziwej grozy, ale i elementy groteski, czarny humor. Doskonały film na sobotnią, księżycową noc....

Pół-człowiek, pół-bestia czai się w starym domu. Bezlitośnie zabija swoje ofiary, jedną po drugiej. Mordercze myśli kłębią się cały czas w jego szalonej głowie... Spędzenie nocy w tym domu, ma być próbą i warunkiem przyjęcia trojga młodych ludzi do studenckiej korporacji Alfa Sigma Rho. Nie wiedzą tylko, że próba ta może stać się śmiertelną grą o życie. Piekło przerażającej nocy może przerwać nadejście świtu, więc módl się o dzień!

Przypadkowo zostaje odnaleziony "Cartagrian" - klucz otwierający wrota czasu. Jak głosi legenda "Cartagrian" używany był przez anioły światła i ciemności do podróżowania w czasie i przestrzeni. Nasi bohaterowie Sarah i Mark nieświadomie przekraczają wrota czasu, wchodzą w labirynt dziwacznych i przerażających przygód. W poszukiwaniu wyjścia, bohaterowie pokonują niezliczone przeciwieństwa i pułapki, walczą z "żywymi trupami", albinosami... Czy "Cartagrian" pomoże im odnaleźć drogę powrotną?

Pewien pisarz przeprowadza się ze swoją córką i synkiem na odległą, nieprzystępną wyspę. Po wprowadzeniu się do nowego domu, z powitalną wizytą przychodzi do nich sąsiad, który zapoznaje ich z regułami panującymi na wyspie. A najważniejszą z nich jest zakaz wychodzenia na zewnątrz, gdy rozlega się sygnał syreny alarmowej.