Obraz opowiada o producencie, który mimo trudnej sytuacji finansowej próbuje nakręcić film o karierze Silvio Berlusconiego. Producent boryka się też z problemami osobistymi.
Hannie i jej mąż, Jim Calder, to para osadników z małego miasteczka. Pewnego dnia bandyci Emte, Frank i Rofus, napadają na dom tytułowej bohaterki. Mordują męża Hannie, kobieta zostaje zgwałcona zaś dom podpalony. Hannie poprzysięga zemstę. Wkrótce spotyka na swej drodze Toma Price . Price to doświadczony kowboj, na prośbę Hanie, zabiera ją do Meksyku, aby nauczyła się strzelać. Po pewnym czasie Hannie postanawia powrócić w swe rodzinne strony by pomścić męża.
Po pamiętnych adaptacjach dzieł Georgesa Bernanosa dokonanych przez Roberta Bressona (Dziennik wiejskiego proboszcza, Mouchette) do prozy pisarza sięgnął Maurice Pialat, przenosząc na ekran jego pierwszą powieść z 1926 roku. W stylu narracji Pialat idzie tropem Bressona, a duchowo wierny jest oryginałowi, prezentując postać księdza, uwikłanego w konflikty ze światem ogarniętym złem, któremu nie zawsze potrafi zaradzić, oraz w konflikty ze swymi kościelnymi przełożonymi, którzy zbyt często popadają w rutynę. Na uwagę zasługuje wybitna kreacja Gérarda Depardieu jako księdza Donissana, który, niejako wbrew swoim warunkom zewnętrznym, zagrał człowieka kruchego, pełnego niepokoju, pokornego. Rolę proboszcza zagrał w filmie sam reżyser. Złota Palma w Cannes została przyznana tym razem w atmosferze skandalu. Publiczność, oburzona kontrowersyjną wymową filmu, przyjęła werdykt gwizdami, na co reżyser zareagował wygrażaniem pięścią.
Kiedy Scott umiera, jego dusza nie może znaleźć spokoju i przybywa jako duch, którego widzi tylko żona.