Een dronken ooievaar levert een babymuis af bij het huis van meneer en mevrouw Sylvester Cat. Sylvester staat op het punt het kleine knaagdier op te eten als het hem papa noemt. Geraakt, adopteert Sylvester de muis als zijn zoon, wat op verontrustende wijze elke hongerige kat in de buurt naar zijn deur lokt!
Barney was verontwaardigd dat zijn buurman William Wildcat zijn zoon een pak slaag gaf en psychologie probeerde te gebruiken bij het kind. Maar de psychologie (en explosieven) van de jongen is veel beter dan die van Barney.
In ‘Mower Minions’ hebben de minions hun pijlen gericht op een nieuwe blender, die ze op een Tel Sell-achtig televisiekanaal hebben gezien. Er is alleen een probleempje; het apparaat kost twintig dollar en de minions hebben geen cent te makken. De oplossing is echter nabij. Aan de overkant van de straat is een bejaardenhuis waar nodig het gras eens gemaaid moet worden. De minions bieden hun hulp aan, maar willen daar natuurlijk wel wat voor vangen. De oudjes zijn echter niet van plan om de volle twintig dollar neer te tellen, maar goed, elke cent is welkom en dus gaan de minions aan de gang. Dat grasmaaien blijkt echter zo eenvoudig nog niet en er gaat van alles mis. Tot grote hilariteit van de bejaarden!
Sylvester Cat aanvaardt een baan als muizenvanger op een schip, en zijn zoon Junior vergezelt hem. Ze komen baby kangoeroe Hippety Hopper tegen die vanuit Australië wordt verscheept en, zoals gewoonlijk, verwarren ze Hippety met een gigantische muis.
Het snurken van Popeye houdt zijn inwonende muis wakker. De muis vecht terug.
Mensen doorlopen hun dagelijkse leven samen met hun Pokémon door de stad terwijl ze allemaal proberen thuis te komen om zich te herenigen met hun familie voor het nieuwe jaar.
Een eendenjager stuurt zijn stomme straathond naar de hondenschool, en hij komt arrogant slim terug.
Sara voelt zich verdrietig, eenzaam en lelijk. Ann heeft een heel ongebruikelijke oplossing.