Een belangrijk werk in de filmgeschiedenis. 'Zeer ongewoon, provocatief, heeft in geen enkele traditie een plaats', verklaarde Buñuel. De film is werkelijk zonder enige schijnbare samenhang en gaat in tegen alle logica; het perfekte voorbeeld van het 'automatische schrijven' dat geliefd is bij de surrealisten. We zien een nachtmerrie: een oog wordt door een scheermes doorkliefd, seminaristen trekken rond met piano's vol met ezels, die in staat van ontbinding verkeren. Dit meesterwerk van de vreemdheid en de fantasie is erg heftig en niet zonder symbolen, waarvan het belangrijkste het najagen van volledig nonconformisme lijkt te zijn, als reactie tegen de burgerlijke dwang. Aan het scenario is meegeschreven door Salvador Dalí.
De elfjarige Jack heeft twee broers en woont bij zijn ouders. Op jonge leeftijd lijkt alles hem toe te lachen. Zijn moeder is lieflijk en vergevingsgezind en zijn vader probeert hem klaar te stomen voor de harde wereld. Dat de wereld inderdaad geen prettige plaats is, leert Jack als hij in aanraking komt met ziekte, lijden en de dood. Als volwassen man wordt Jack een verdwaalde ziel in een moderne wereld die op bijzondere wijze zijn weg probeert te vinden.
Geproduceerd voor Glass Eye Pix als onderdeel van hun Creepy Christmas Online Film Festival 2008, waarin elke korte film werd geïnspireerd door de bewoners van een kerstdiorama-adventskalender. Elke filmmaker kreeg een specifieke datum toegewezen en kreeg de rekwisieten die in dat raam werden gebruikt om in hun korte film te gebruiken. Dit is de zevende film in de serie.