Experimentele film, waarin een lentedag in Berlijn door middel van camera-instellingen en montage is geabstraheerd tot een ritmisch spel van beweging.
Korte documentaire: The Dreamer That Remains is een documentaire geproduceerd door Betty Freeman en geregisseerd door Stephen Pouliot in 1972. Hier is de originele versie van de regisseur, samen met zijn commentaar. Als je Partch of zijn instrumenten nog nooit eerder hebt gezien, is dit de plek om te beginnen.
Archiefbeelden uit 2006 - 2010 van een jong meisje dat opgroeit in de leeftijd van vier tot acht jaar. Er bestaan slechts fragmenten van wat men zich herinnert. Woorden van een transgenderman komen naar de oppervlakte terwijl vluchtige herinneringen voortduren.
Korte documentaire: Een redacteur vertelt het verhaal van een mislukte filmproductie terwijl ze proberen een nieuw verhaal te construeren uit de resterende beelden.
Op de liner notes van Freak Out!, het debuutalbum uit 1967 van Zappa's originele band The Mothers of Invention, vermeldde Zappa zo'n tweeënzeventig namen op de liner notes en noemde ze als invloeden. De Freak Out List wil onderzoeken wie deze artiesten zijn en welke invloed ze hadden op de muziek van Zappa. Deze lijst omvat allerlei soorten muziek, van klassieke componist Edgar Varese tot R&B-ster Johnny 'Guitar' Watson tot jazzman Eric Dolphy tot flamencogitarist Sabicas. Je kunt bijvoorbeeld horen hoe de esoterische klassieke invloed van Varese Zappa's lange heldendichten zoals 'Lumpy Gravy' vormde of hoe Dolphy's instrumentale bekwaamheid Zappa ertoe bracht jazz-fusion op te nemen op albums als Weasels Ripped My Flesh! (1970), waar zelfs een nummer bij stond met de titel 'The Eric Dolphy Memorial Barbecue.' Interviews met diverse Zappa-biografen en muziekhistorici.
de franklinia-bloem, nu uitgestorven in het wild, verschijnt hier als een gedrukte afbeelding (een tekening uit 1782) die tegen een keukenmuur is vastgemaakt. hand en figuur bewegen onsamenhangend. het daglicht maakt plaats voor elektriciteit, voor duisternis en voor ochtend. opgenomen met een videocamera uit 2002: een verouderd beeld waarin enkele toevallige gebaren zijn vastgelegd en een levensvorm is vastgelegd die alleen in de teelt bestaat. enkele fragmenten van internationale merken vermeer, general electric en chiquita.
Reisfilms hebben een gevestigd format met hun eigen conventies, geschiedenis en bagage. Het is een medium dat maar al te vaak heeft geprobeerd de perceptie van ‘andere’ plaatsen te controleren, definiëren en dicteren. An Uncountable Number of Threads bestaat uit beelden die zijn gemaakt tijdens groepsreizen door Rusland in 2019 en is een poging om de ethische beperkingen van een reisverslag naar voren te brengen, terwijl de vraag wordt gesteld hoe (en waarom) je er een moet maken. Soms is er een ongemakkelijke toeristische blik, zich bewust van zijn positie als buitenstaander. Maar als een zelfreflexief werk dat rekening houdt met zijn eigen creatie, ontrafelt het uiteindelijk, omdat de kunstenaar zichzelf rationaliseert vanuit een bepaalde manier van werken en de kijker uitnodigt in zijn onzekerheid.