Nu Paul Edgecomb zijn dagen slijt in een bejaardentehuis, kijkt hij terug op zijn leven als gevangenisbewaker. Jarenlang heeft hij dienst gedaan in de 'Dodengang' van de Cold Mountain gevangenis. Paul denkt vooral terug aan 1935.

Na een mysterieuze dood in een klooster, denken de monniken dat dit het begin van de nieuwe apocalypse is. Het is ook uiterst slecht getimed aangezien ze binnenkort bezoek krijgen van belangrijke geestelijke leiders.

Dr. Lawrence Gordon en Adam, twee mannen die elkaar nooit eerder hebben gezien, ontwaken vastgebonden in een smerige, oude badkamer.

Detective Eric Matthews (Donnie Wahlberg) onderzoekt een bloederige moord en het gevoel bekruipt hem dat Jigsaw, de moordenaar die een spoor van lichamen en lichaamsdelen achterliet, weer actief is. Hij krijgt snel gelijk. Deze keer heeft Jigsaw niet twee mensen opgesloten, maar maar liefst acht personen die elkaar niet kennen en niet weten wat hun onderlinge connectie is. Ze zullen alleen kunnen overleven wanneer ze hun verstand gebruiken. Dat geldt ook voor Matthews, voor wie de tijd steeds meer begint te dringen.

De gestoorde seriemoordenaar Jigsaw besluit zijn zieke spelletjes door te zetten. Deze keer heeft hij het gemunt op Lynn en Jeff. Lynn is een getrouwde moeder van in de dertig, die wordt gekidnapt door Jigsaw. Lynn heeft namelijk een paar donkere geheimen voor haar familie verborgen gehouden.

Deze korte film is een weelderig gekostumeerde kleurenproductie die de geboorte van de Amerikaanse Bill of Rights dramatiseert. Het toont leidende politieke figuren uit de Amerikaanse Revolutie en de despotische Britse koloniale overheersing die leidde tot de oprichting van de Bill of Rights.

Albertina is een gevierde danseres wiens bekendheid wijdverbreid is. Ze heeft echter haar krachten overbelast, mag niet in het openbaar verschijnen en is verplicht rust en rust te zoeken. Ze trekt zich terug in het huis van haar tante Mary, een prachtige en rustgevende plek op het platteland, waar ze de broodnodige afzondering en comfort veiligstelt. Naast tante Mary woont een heel knappe kerel die vaak de nicht van tante Mary heeft bewonderd en om de waarheid te zeggen bewondert ze hem. Albertina wordt rusteloos onder de gedwongen pensionering en wandelt naar het meer waar de waterlelies groeien. Ze trekt er een aantal in een slinger, die ze betoverend boven haar hoofd houdt. Ze geven haar een inspiratie en onwillekeurig maakt ze pirouettes, buigt en draait haar lenige en slanke vorm als een nimf van etherische zoetheid. De jongeman die ernaast woont, roeit op het meer; Hij ziet Albertina dansen op het fluweelzachte grasveld, is gecharmeerd van haar en rent naar haar toe.