Ο Ανδαλουσιανός Σκύλος είναι βωβή κινηματογραφική ταινία μικρού μήκους, του σκηνοθέτη Λουίς Μπουνιουέλ σε συνεργασία με τον ζωγράφο Σαλβαδόρ Νταλί. Η ταινία γυρίστηκε το 1928 και αποτελεί ίσως το μοναδικό δείγμα τόσο καθαρής υπερρεαλιστικής έκφρασης στο χώρο της έβδομης τέχνης. Βασισμένη σε όνειρα, των Μπουνιουέλ και Νταλί, ο Ανδαλουσιανός σκύλος αποτελεί συρραφή φαινομενικά ασύνδετων, απρόσμενων και αισθητικά προκλητικών σκηνών, οι οποίες έχουν κατά καιρούς ερμηνευτεί ως αλληγορίες, συχνά υπό το πρίσμα των φροϋδικών θεωριών.
Η Ελίζαμπεθ Μάστερσον είναι μια εργασιομανής γιατρός που έχει αφιερώσει τη ζωή της στο επάγγελμά της. Ένα βράδυ, παθαίνει ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα που τη μετατρέπει σε πνεύμα κολλημένο μεταξύ παραδείσου και γης. Δεν ξέρει ότι είναι νεκρή και νομίζει ότι δεν έγινε τίποτα, μέχρι που συναντά τον Ντέιβιντ Άμποτ, έναν μοναχικό αρχιτέκτονα που ζει πλέον στο διαμέρισμά της.
Μια νευρική, συντηρητική γυναίκα, που εργάζεται κοντά σε καθηγητή πανεπιστημίου, γοητεύεται από τη ζωή μιας φιλελεύθερης γυναίκας που δουλεύει σε τοπικό καρναβάλι της πόλης της.