De scholier Hodaka Morishima verlaat zijn huis op een afgelegen eiland en verhuist naar Tokio. Hij heeft geen geld en geen sociale contacten. Hodaka vindt uiteindelijk een baan als schrijver voor een occult tijdschrift. In een hoek van de drukke stad ontmoet hij een jong meisje, genaamd Hina Amano. Zij blijkt geheime bovennatuurlijke krachten te hebben.

Een kunstschilder en zijn vrouw trekken zich terug naar een eiland om daar rust te zoeken, in de hoop dat zijn inspiratie terug zal komen. In plaats daarvan wordt hij steeds meer geteisterd door trauma's uit het verleden en vreemde verschijningen.

Twee robots die mens willen worden dwalen door een naakte wereld. Het begin van de film, een soort existentialistische roadmovie, lijkt weinig hoop te bieden wat hun zoektocht betreft. Langzamerhand krijgt de dwaaltocht van de robots doorheen de woestijn meditatieve allures. Guy-Manuel de Homen-Christo en Thomas Bangalter, beter bekend als het duo Daft Punk, mengen met hun eerste, verbazingwekkende langspeelfilm verschillende genres: "Electroma" situeert zich ergens tussen "Invasion of the body snatchers", "Star Wars", "Bad taste" en "Gerry". Bij dit alles voegt er zich iets ondefinieerbaars: onderbroekenlol wordt feilloos afgewisseld met betekenisvolle, geladen beelden (denk maar aan het vrouwenlichaam dat een duin wordt), maar niet zonder dat de algemene teneur van de film onheilspellend is.

Jordan White en Amy Blue, twee ontspoorde jongeren, pikken een lifter genaamd X op. Als die een supermarkt-eigenaar door het hoofd schiet, volgt een uitzinnige roadtrip door psychopathisch Amerika. En ontstaat er een driehoeksverhouding tussen Jordan, Amy en X met alle fatale gevolgen van dien.

Joe Ryan, een ervaren machinist, wordt gedegradeerd tot vlag man positie na een rampzalige crash, veroorzaakt door zijn laffe en opportunistische partner. Hoewel Ryans slechte gezichtsvermogen wordt genoemd als de oorzaak van de crash, laat hij zich niet afschrikken terwijl hij een uitvinding voor automatisch remmen ontwerpt.