Deze film vertelt (aan de hand van moderne interviews, archiefmateriaal en geluidsbanden) het verhaal van hoe Brian Wilson in 1967, terwijl zijn band The Beach Boys triomfantelijk door het buitenland toerde, de grenzen van conventionele popmuziek probeerde te verleggen met een nieuw vervolg. naar de hypermoderne megahit van de Beach Boys, Pet Sounds. Het nieuwe album zou 'SMiLE' heten. SMiLE verlegde zowel muzikaal als tekstueel de grenzen en moest de Beatles' Sgt. Pepper-record. Maar Brian kon het project niet aan zijn bandleden verkopen toen ze terugkeerden. Het project werd opgeschort en Wilsons goed gedocumenteerde verval in depressie, drugsmisbruik, teruggetrokkenheid en zwaarlijvigheid was begonnen. Ongeveer dertig jaar later kondigde Wilson aan dat SMiLE in 2004 volledig live in Londen zou worden uitgevoerd. Deze film vertelt het verhaal van een beschadigde maar genezende kunstenaar die zijn grootste werk aan het licht brengt.

Baanbrekend en zijn tijd vooruit, Pet Sounds - het 11e album van The Beach Boys - was een baanbrekende prestatie op het gebied van productie, geluid en songwriting... Een werk dat tot op de dag van vandaag muzikanten en fans blijft inspireren. De nieuwste toevoeging aan de veelgeprezen en bekroonde Classic Albums-serie. Geeft fans een kijkje achter de schermen bij de creatie.

Een spirituele slasher noemt Braziliaans filmmaker Ramon Porto Mota zijn debuut, en die beschrijving is helemaal raak. Bloed vloeit er nauwelijks bij het groepje tieners dat voor een korte vakantie op een eiland arriveert – een plek waar verder nauwelijks andere zielen lijken te leven en waar het bijna altijd donker is. Het zijn ook niet hun lichamen die hier versneden worden. Ze praten, drinken, zwerven buiten over het strand en hebben steeds verontrustender visioenen. Het zijn herinneringen aan een toekomstige droom, zegt iemand. Weer helemaal raak. Hun portretten op een telefoon lijken aangetast door zuur. Uit al die dingen construeert Porto Mora een geraffineerde metafoor voor de toekomst die voor elk van hen ongewis is. Achter hen ligt de jeugd, waarover ze vertellen als ze herinneringen ophalen. Voor hen de duisternis. Wat ze zullen vinden, weten ze nog niet. Wat ze zullen verliezen, wordt op het eiland met elk uur dat verstrijkt duidelijker.

Willow Song, een herstellende verslaafde en voorwaardelijk vrijgelatene, heeft moeite om opnieuw te beginnen. Willow bevindt zich in een betonnen woestenij. Geconfronteerd met isolatie en ontheemding, kruipen er schaduwen in Willows geest en worden haar nachtmerries te reëel.

Korte film: Een onderbuikreactie op de apocalyps van het coronavirus, gemaakt tijdens de eerste weken van isolatie en verwarring in maart-april 2020, en weerspiegelt de schokkende, griezelige en surrealistische ervaring van de pandemie. Herwerking van de klassieke Zombie-publieksdomeinfilm uit 1968 'Night of the Living Dead' door een mix van diepgaande AI-kleurtechnologie, datamosh-technieken, hermontage en geluidswerk. Visioenen van het onzichtbare uit de horrorfilmbeelden worden uit elkaar gehaald en weer in elkaar gezet om een ​​beklijvende caleidoscopische ervaring te worden.