Film over het concert van de Talking Heads. David Byrne loopt op het toneel en doet een solo 'Psycho Killer.' Jerry Harrison, Tina Weymouth en Chris Frantz vallen hem bij met twee andere songs. Het technische team is druk bezig alles op te zetten. Dan 3 andere muzikanten en twee backup zangers vullen de band aan. Iedereen zingt, speelt, danst en rent. Er wordt van instrumenten en kleding veranderd. Byrne komt op in zijn beste kostuum. De achtergrond is vaak zwart, maar soms worden er woorden, foto's en kindertekeningen vertoond. De band gaat voor 18 songs, De tekst is duidelijk, 'the house rocks'. In deze concert film, praten de 'Talking Heads' nauwelijks, 'don't stop, and always make sense'.
Een live opname van Jean Michel Jarre, die Oxygene speelt op de originele instrumenten met overal variaties.
Jack Fate is een muzikant die na een gevangenisstraf nieuw leven in zijn gestokte carrière wil blazen. Uncle Sweetheart (John Goodman) is een promotor die een popconcert probeert te organiseren voor liefdadigheid. Tom Friend (Jeff Bridges) is een uitgebluste verslaggever, aangetrokken om een verhaal te schrijven over het concert. Maar Sweetheart is niet bepaald het toonbeeld van eerlijkheid en is van plan het geld van het concert in zijn eigen zak te steken.
In 2005 vierden de Staatsoper Berlin en zijn orkest, de Staatskapelle Berlin onder muzikaal leider Daniel Barenboim, een reeks evenementen om de 80ste verjaardag van de Franse dirigent en componist Pierre Boulez te vieren. Pierre Boulez, al tientallen jaren artistiek verbonden met Barenboim en Berlijn, is een van de meest vooraanstaande componisten en dirigenten van dit moment. Als onderdeel van de viering dirigeerde Boulez een uitvoering van Mahlers 'Resurrection'-symfonie in de Berliner Philharmonie. Met zijn compromisloze benadering van de partituur fascineren de Mahler-lezingen van Pierre Boulez zowel critici als het publiek al lange tijd. Boulez schuwt de geromantiseerde lezingen die gebruikelijk zijn in de uitvoeringstraditie en onthult in plaats daarvan de echte vreugde en terreur in Mahlers grootschalige symfonieën.