Tijdens de jaren 70 verhuisde eerwaarde Oliver O'Grady van de ene parochie in North Carolina naar de andere. Door de jaren heen won hij al vlug het vertrouwen en het respect van alle kerkgangers. Maar deze mensen weten niet dat O'Grady in het verleden zo'n 30 jaar lang als gevaarlijke pedofiel actief was. Ondanks het feit dat zijn kerkoversten hiervan op de hoogte waren, lieten ze hem toch weer aan de slag als priester. Op deze manier geven ze hem vrij spel om zijn activiteiten verder te zetten en onnoemelijk veel kinderen te misbruiken. Filmmaker Amy Berg vraagt een diepgaand interview aan met O'Grady, op deze manier wil ze hem met de tragische verhalen van zijn slachtoffers confronteren. Berg wil zo de corruptie van de Katholieke Kerk onthullen. Tegelijkertijd wil ze laten zien dat de man die ze jarenlang gekoesterd en beschermd hebben in werkelijkheid een ziekelijke persoonlijkheid heeft.

Terwijl hij bij de Afrikaanse Unie diende, documenteert voormalig marinier Brian Steidle de brute etnische zuiveringen in Darfur. Vastbesloten dat het westerse publiek op de hoogte moet zijn van de wreedheden waarvan hij getuige is, neemt Steidle contact op met New York Times-verslaggever Nicholas Kristof, die een deel van Steidle's fotografische bewijsmateriaal publiceert.

Toen de Franse schrijfster Marguerite Duras (1914-96) in 1950 haar roman Un barrage contre le Pacifique publiceerde, kwam ze heel dicht bij het winnen van de prestigieuze Prix Goncourt. Ondertussen leed Frankrijk in Indochina zijn eerste militaire nederlagen in zijn oorlog tegen de Việt Minh, de rebellenbeweging voor onafhankelijkheid.