Twee bankjes in een Hollands park. Twee oude vrienden ontmoeten elkaar. Diederik van Vleuten duwt de wagen met baby Spijker erin. Erik van Muiswinkel is ontspannen op weg naar het cricketveld. Een volle theaterzaal neemt zeven kwartier later ademloos van het lachen afscheid van het theaterduo. Gedwongen door een invitatie om in Australië uit te leggen hoe Nederland ervoor staat, spelen Erik en Diederik de bladeren van de bomen, in wat door niemand het Beste Cabaretprogramma van 2007 is genoemd. In Prediker en Hooglied gaat het moderne Nederland grondig op de schop, van het Consultatiebureau tot en met Vincent van Gogh, de Musical; Van Standpunt.nl tot Kapsalon Hair Everywhere: ‘ook voor Uw Naad/het Beste Resultaat’.
Twee mannen, vijf programma's. Mannen van de Wereld waren ze. Mannen op de Maan wilden ze zijn. Mannen met Vaste Lasten werden ze. Maar na Antiquariaat Oblomow en Prediker & Hooglied is hun theatrale pentatlon voltooid. Bijna duizend avonden vol types en ruzies, samenzang en tegenspraak. En nu is het genoeg geweest. Bijna genoeg. Want nog één laatste keer delen ze het stapelbed van hun gezamenlijke bestaan. Nog één keer komt Willem van Hanegem het werk van Tolkien bespreken. Krijgen we bezoek van de Chinese Paul van Vliet-imitator. Horen we dat legendarische Nelson Mandela-lied. Zien we' Afijn, we zien wel. In elk geval gaan we nog één keer twee uur toptheater tegemoet. En daarna zeggen we, dankbaar voor tien jaar cabaretgeschiedenis: Mannen, het allerbeste!
Van Vleuten als de fantasierijke dromer die ideen naar zich toetrekt als een Vaponastrip en Van Muiswinkel, de rechtlijnige cynicus, die niets moet hebben van graancirkels en praten met dolfijnen. Alle onderdelen van het traditionele cabaret komen aan bod, maar het knappe van dit duo is dat ze in alle disciplines uitblinken. Van Vleuten is een begenadigd componist en de liedteksten van zijn kompaan zijn vormvast en spits. Bovendien is Erik van Muiswinkel een getalenteerd typeur en imitator.
Als het al zo leuk is om mensen te ontmoeten op MySpace, een baan te hebben op Second Life en virtuele seks via xxx.com, stel je dan eens voor hoe het zou zijn om écht mensen te ontmoeten! Om echt te werken! Om het daadwerkelijk met iemand te doen! Claudia de Breij wil, voor de virtuele wereld definitief belangrijker wordt dan de echte, nog één keer met u meemaken hoe dat ook alweer was, vroeger. Dat mensen in een zaal gingen zitten, dat iemand op een podium ging staan en dat dan Echt Dingen Gebeurden.
Je zit achterop de stofzuiger. Mama trekt je de kamer door. Sinterklaas bestaat. Met kerst wordt het vrede. De grote vakantie duurt voor altijd en dan gaan we naar de Efteling. Later ga je ook een Efteling bouwen. Of je wordt kapster. Of misschien wel minister-president. Maar dan moet je wel ontzettend lief zijn. En eerlijk. Anders word je natuurlijk nooit zoiets hoogs. Mama maakt een scherpe bocht, dat geeft een leuk gevoel in je buik. De kamer is klaar. De stofzuiger gaat uit. Nu moet je eraf.