Kaoru jest licealistą nękanym przez trudną przeszłość. Łączy on siły z dziewczyną o imieniu Anzu, aby zbadać Tunel Urashima. Miejsce to może spełnić każde życzenie... za odpowiednią cenę. W obliczu ich pragnień, ta może się okazać jednak zbyt wysoka.

Maloin jest człowiekiem, którego nie czeka w życiu już nic. Nie ma perspektyw, jest wypalony, otacza go szara, beznadziejna rzeczywistość. Jest niewidzialny dla otaczającego go świata, mimo tego, że ma żonę i córkę stale czuje się całkowicie samotny. Gdy pewnego razu staje się świadkiem morderstwa jego życie zmienia się diametralnie...

Z chwilą, gdy tytułowy bohater filmu, wywodzący się z klasy robotniczej Martin Eden, spotka na swej drodze Elenę, nie ma wątpliwości, że to miłość od pierwszego wejrzenia. Myśl o ślubie z pochodzącą z dobrze sytuowanej przemysłowej rodziny młodą kobietą powoli staje się jego obsesją. Wyglądać to może na mezalians, bo cała wiedza, jaką do tej pory w swoim życiu zdobył Martin, opiera się nie na szkolnej edukacji, a na byciu w drodze. Zamiast kończenia kolejnych klas od wczesnych lat pływał na statkach, imając się różnych dorywczych zajęć. Chcąc zatrzeć klasową różnicę i skromne pochodzenie, marzy o zdobyciu wykształcenia oraz rozpoczęciu kariery pisarskiej. Wsparcie znajduje u boku starszego lewicowego intelektualisty, który przyczyni się także do politycznego przebudzenia bohatera.

Młoda niemiecka księżniczka Zofia Fryderyka, zostaje wybrana przez carycę Elżbietę na żonę jej bratanka, księcia Piotra. Elżbieta oczekuje, że księżniczka urodzi niebawem zdrowego potomka, w przyszłości następcę rosyjskiego tronu. Na żądanie carycy Zofia Fryderyka zmienia imię na Katarzyna. Niestety, jej małżeństwo od początku niezbyt dobrze rokuje. Okazuje się, że Piotr nienawidzi swojej młodej żony.

W atmosferze politycznego napięcia, kiedy Francja ciągle jeszcze kontroluje Algierię, pewien Algierczyk zostaje zabity na plaży. Francuz Arthur Meursault, który całe swoje życie spędził w tym obcym w zasadzie kraju, zostaje oskarżony o morderstwo. Odbywa się proces. Jeden ze świadków był na pogrzebie matki oskarżonego i stwierdza, co potwierdzają inni i sam oskarżony, że Meursault nie okazywał żadnych emocji po smierci matki. Dzień, w którym popełniono morderstwo nastąpił na krótko po pogrzebie i był dla Arthura dniem podsumowania swojego życia i wyboru nowej drogi

Oslo, 1987 rok. Siedemnastoletni Øystein Aarseth znany również jako Euronymous (Rory Culkin) jest zdeterminowany, by uciec z pogodnej skandynawskiej miejscowości rodzinnej i ze swoim zespołem Mayhem stworzyć "prawdziwy norweski black metal". Dołączają do niego równie fanatyczni rówieśnicy - Dead i Varg. Wierząc, że są na granicy muzycznej rewolucji stają się jeszcze bardziej mroczni. Kult szatana, podpalanie kościołów, kradzież nagrobków, depresja, samobójstwa, skłonność do rozgłosu to tylko niektóre elementy ich codzienności.

W odległym regionie Walii pięciu podróżników nękanych przez bezlitosną burzę znajduje schronienie w starej rezydencji.

Bernardo Bertolucci powrócił do jednego ze swych ulubionych tematów - poszukiwania ojca, poprzez którego bohater może odnaleźć własną tożsamość i bezpiecznie wejść w dorosłość. Ale zanim to nastąpi, młody człowiek toczy dramatyczną walkę ze sobą i matką, która pragnie mu pomóc. Po śmierci męża, śpiewaczka operowa, Caterina opuszcza Amerykę i wraca z synem, Joe do Włoch. W Rzymie odnosi sukces. Tymczasem Joe pozbawiony poczucia stabilizacji, stara się wejść w nowe środowisko. Aby zdobyć akceptację kolegów sięga po narkotyki.

Claire i Aidan ustalili, że się rozstaną przed pójściem na studia. Podczas ostatniego wieczoru jako para wracają do miejsc ważnych dla ich związku. Niezwykła randka prowadzi ich znanymi, ale też zaskakującymi ścieżkami, które sprawiają, że zaczynają się zastanawiać, czy ich licealna miłość ma szansę przetrwać.

Po pamiętnych adaptacjach dzieł Georgesa Bernanosa dokonanych przez Roberta Bressona (Dziennik wiejskiego proboszcza, Mouchette) do prozy pisarza sięgnął Maurice Pialat, przenosząc na ekran jego pierwszą powieść z 1926 roku. W stylu narracji Pialat idzie tropem Bressona, a duchowo wierny jest oryginałowi, prezentując postać księdza, uwikłanego w konflikty ze światem ogarniętym złem, któremu nie zawsze potrafi zaradzić, oraz w konflikty ze swymi kościelnymi przełożonymi, którzy zbyt często popadają w rutynę. Na uwagę zasługuje wybitna kreacja Gérarda Depardieu jako księdza Donissana, który, niejako wbrew swoim warunkom zewnętrznym, zagrał człowieka kruchego, pełnego niepokoju, pokornego. Rolę proboszcza zagrał w filmie sam reżyser. Złota Palma w Cannes została przyznana tym razem w atmosferze skandalu. Publiczność, oburzona kontrowersyjną wymową filmu, przyjęła werdykt gwizdami, na co reżyser zareagował wygrażaniem pięścią.

Szwecja, 1849 rok. Pogrążona w biedzie rodzina postanawia przenieść się do Ameryki w nadziei na znalezienie lepszego i bardziej dostatniego życia. Choć wiedzą, że podróż będzie niebezpieczna, a presja związana ze zmierzeniem się z nowym życiem w obcym i dzikim kraju jest ogromna, są zdeterminowani, by odnieść sukces.

Nominowany do Oscara reżyser Noah Baumbach proponuje absurdalną komedię o rodzinie zmagającej się z toksycznymi następstwami wypadku kolejowego w ich mieście.