30 december, 1941. In Vyazma bevindt zich een kleine groep Sovjet soldaten, die proberen hun eigen kameraden te bereiken, nadat ze ontsnapt zijn aan een nazi-omsingeling. Zij raken plotseling verwikkeld in een ongelijke strijd met een speciale eenheid van de Wehrmacht. Geen van deze dappere mensen werd als held geboren, maar ze ontpoppen zich tot echte helden. En worden in hun strijd geholpen door het Rode Spook, die nazi-soldaten één voor één uitroeit. Hij schijnt bijna magisch in de bossen te kunnen verdwijnen en zelfs uit de dood te kunnen opstaan.

Het experimentele fictiedebuut van Tamer Jandali. Zijn manier van werken verschoof tussen documentaire en fictie toen hij zeven mannen en vrouwen uit Keulen volgde op hun zoektocht naar een evenwicht tussen emotionele geborgenheid en sensuele vervulling. In de vier maanden dat ik aan het filmen was, fungeerden die hoofdrolspelers als moedigere versies van zichzelf. De camera opende de mogelijkheid om hun ongeleefde dromen, angsten en fantasieën na te streven en deze uiteindelijk in de werkelijkheid te ervaren. Door te filmen in een klein team, altijd op de grens tussen documentaire en fictie, creëerde Tamer Jandali ruimte voor intimiteit en een nieuwe vorm van filmische authenticiteit.

The Seven Last Words laat de ervaringstoestanden en rituelen horen die specifiek zijn voor de mensheid, gebaseerd op zeven thema's die in een oratorium worden uitgedrukt: vergeving, hoop, relatie, verlatenheid, angst, triomf en leven na de dood.