De film bestaat uit een scène waarin een stoomtrein op het station van La Ciotat aankomt. Diagonaal komt er een spoorlijn in beeld met op het perron reizigers, wachtend in hun zondagse pak. Een bagageloper loopt op de camera af. De stoomlocomotief nadert en houdt links in beeld stil, waarna reizigers uitstappen en anderen zich klaarmaken om in te stappen. Het verhaal gaat dat tijdens de eerste vertoningen het publiek in paniek wegdeinsde en er een massahysterie zou zijn ontstaan. De mensen begrepen niet wat ze zagen en waren daadwerkelijk bang dat ze werkelijk overreden zouden worden. Dit verhaal was destijds in de wereld geholpen om publiciteit voor de film te genereren.

Door de ogen van en de herinneringen aan een oudere, bereidt een jonge pinguïn zich voor op zijn eerste reis. De regisseur speelt instinctief in op de mysterieuze oproep die hem inspireert om de oceaan te bereiken, ontdekt de ongelooflijke gebeurtenissen die op hun beurt zijn lot kruisen en zorgen voor zijn voortbestaan en dat van zijn soort. Hij wandelt door de landschappen van Antarctica, voelt de ijzige wind en koude die hem opwacht bij elke stap en duikt met hem, naar de tot nu toe onontgonnen zeebodem.

Zingen! is een Amerikaanse korte documentaire uit 2001 over het Los Angeles Children's Chorus, geregisseerd door Freida Lee Mock. Hoe worden 8-jarigen met een piepstemmetje geweldige zangers? Zingen! vertelt het verhaal van hoe een gemeenschapsgroep, te midden van ernstige bezuinigingen op de kunsten, een kinderkoor kan ontwikkelen dat een van de beste van het land is. Het werd genomineerd voor een Academy Award voor beste korte documentaire.