Experimentele film, waarin een lentedag in Berlijn door middel van camera-instellingen en montage is geabstraheerd tot een ritmisch spel van beweging.
De film bestaat uit een scène waarin een stoomtrein op het station van La Ciotat aankomt. Diagonaal komt er een spoorlijn in beeld met op het perron reizigers, wachtend in hun zondagse pak. Een bagageloper loopt op de camera af. De stoomlocomotief nadert en houdt links in beeld stil, waarna reizigers uitstappen en anderen zich klaarmaken om in te stappen. Het verhaal gaat dat tijdens de eerste vertoningen het publiek in paniek wegdeinsde en er een massahysterie zou zijn ontstaan. De mensen begrepen niet wat ze zagen en waren daadwerkelijk bang dat ze werkelijk overreden zouden worden. Dit verhaal was destijds in de wereld geholpen om publiciteit voor de film te genereren.
De film gaat over het Spaanse dorp Las Hurdes. Een stadje waar de inwoners geen fatsoenlijk eten hebben of kunnen verbouwen, alleen hevig vervuild drinkwater hebben, geen goede kleding of schoenen. Inteelt en achterlijkheid op een onbewoonbaar stuk land. Het dorpje was blijkbaar helemaal vergeten door het koninkrijk Spanje of erger gewoon aan haar lot overgelaten.
Een documentaire over een 15-daagse rafting trip op de Colorado-rivier gericht op het benadrukken van problemen met waterbehoud.
Dit 'March of Time'-artikel onderzoekt de vele problemen, zowel menselijk als economisch, waarmee de geallieerden in hun respectievelijke zones van Duitsland (VS, Engeland en Rusland) te maken kregen na het einde van de Tweede Wereldoorlog, en de geallieerde bezetting van wat werd na het naziregime van Adolf Hitler uit het land verlaten. De kwesties van de Koude Oorlog waren nog niet volledig aan de oppervlakte gekomen, dus deze inzending, met vluchtige blikken in elke Zone van die tijd, schetste welk economisch herstel er tegen het einde van 1946 was geboekt, en hoe de gemiddelde Duitse burger van 1946 leefde... of kon rondkomen.