Korte documentaire: De film toont de ene dag vanaf het wakker worden tot en met het weer wakker worden de volgende ochtend. De alledaagse situaties waaruit veel reclames bestaan, de kleine drama's die ze creëren en oplossen via het product of de dienst die ze verkopen, worden tot één dag samengevoegd. Dit is een film over het alledaagse in de (Duitse of West-Europese) samenleving omdat de reclames deel uitmaken van het alledaagse van de meeste mensen (iedereen die televisie kijkt) en een ideaalbeeld van de samenleving weergeven. De film maakt volop gebruik van herhaling als montagetechniek, op visuele wijze zoals hierboven beschreven, maar ook omdat commercials op verschillende manieren gelezen kunnen worden. Zo duikt Brat-bakfolie op bij de avondscène, wanneer er een ovenschaal op tafel wordt gezet, en later in de reeks over uitgaan naar een klassiek concert, omdat de clip klassieke muziek bevat.

Korte documentaire: Ouders vertellen over hun homoseksuele en lesbische kinderen en hoe zij hun levensstijl hebben geaccepteerd.

een Amerikaanse korte documentaire uit 1971 over het leven in een kleine stad in Iowa. Geproduceerd door Donald Wrye voor het United States Information Agency, werd genomineerd voor een Academy Award voor beste korte documentaire.

Korte documentaire: In het volgende gesprek, op afstand opgenomen in 2020, bespreken filmmakers Martin Scorsese en Ari Aster de missie, de evolutie en het lopende werk van The Film Foundation, de non-profitorganisatie die zich toelegt op het beschermen en behouden van de filmgeschiedenis en die Scorsese in 1990 heeft opgericht.

Korte documentaire: De behoefte van de mens om schoonheid te creëren, om de wereld om hem heen in beeld en kleur te interpreteren, heeft in vele vormen uitdrukking gevonden, vanaf de dagen van de primitieve cultuur tot nu. Deze film onderzoekt het werk van Canadese ambachtslieden op vele gebieden en laat zien hoe de veranderende Canadese scene hun voortdurende inspiratie is geweest en hoe het bedrijfsleven tegenwoordig steeds meer de vaardigheden van de ambachtsman gebruikt om de inrichting van het interieur van gebouwen te verbeteren.

Deze korte documentaire volgt Gabe Etchinelle terwijl ze een boot van elandleer bouwt als eerbetoon aan een vroegere manier van leven, waarbij de Shotah Dene-bevolking boten van elandleer gebruikte en hun families en vracht over bergrivieren vervoerde naar handelsnederzettingen in de Northwest Territories.

Korte documentaire: Sinds Covid-19 in 2020 toesloeg en om precies te zijn in maart in Indonesië, heeft dat een grote verandering teweeggebracht. Ook vanwege Covid-19 werd ook Hafiz & Friends Recap stopgezet omdat ze niet veel activiteiten konden doen zoals gewoonlijk.

Korte documentaire: Een eerbetoon aan wijlen acteur Philip Seymour Hoffman.

De oude bus 'Tired Theodore' werd in 1954 in dienst genomen en reed lange tijd langs de lijn Lumparland - Mariehamn. Op een zomerdag hadden een aantal oudere mensen zich verzameld voor een busrit over de kronkelende landweggetjes in Lumparland, en om oude herinneringen opnieuw op te halen. Tegelijkertijd pakte een van de lokale bewoners, Putte Karlsson, een groot project aan: de wederopbouw van de oude molen in Lumparby. De molen was eigendom van zijn grootvader, schipper en boer uit het dorp. Vroeger bestonden er in veel dorpen op de Åland-eilanden houtzagerijen, maar tegenwoordig zijn ze niet meer in gebruik. Het is een grote uitdaging en velen zijn sceptisch dat Putte alles in de praktijk zal brengen.

Korte film: Een tamelijk armoedige, donkere, driedelige kledingkast in een gang: ongeveer tien jaar zijn verstreken sinds Joana Claude seksueel geweld onderging toen deze in elkaar werd gezet. Nu is het tijd om het niet alleen te demonteren. In plaats daarvan probeert Joana het artefact van pijn volledig te vernietigen. Het gebaar wordt met verve gemaakt, het uitscheuren van planken en deuren lijkt op verzet met terugwerkende kracht, wat opgekropt is vindt een uitlaatklep. Tegelijkertijd wordt het ritueel gekenmerkt door een geleidelijke escalatie: eerst spreekt de regisseur over haar relatie met haar ouders – een grote zweetvlek op haar rug begint al zichtbaar te worden –, uiteindelijk staat alles in brand. De act is kort, het duurt slechts een paar minuten. En toch maakt het een intiem inzicht mogelijk dat naarmate het zich ontvouwt een universeel, krachtgevend karakter krijgt.

Deze korte documentaire is een gefragmenteerde weergave van de ervaring van een kunstenaar in een kunstgalerie waar Wolfgang Lehmann, als onderdeel van zijn masterclass, twee van zijn films toont en daartussenin een film van Kurt Kren.

Roosevelt Farrow, geboren in 1929 aan het begin van de Grote Depressie, zijn levenslange droom is om Amerikaans marinier te worden, ondanks de raciale barrières van zijn tijd. Hij werd in bescheiden omstandigheden door zijn grootmoeder opgevoed en werd geïnspireerd door de aanblik van mariniers die zijn gemeenschap bezochten. Farrow's vastberadenheid bracht hem ertoe zich bij het Korps Mariniers aan te sluiten, waar hij de uitdagingen van het bootcamp van Montford Point onder ogen zag en uiteindelijk een deskundige scherpschutter werd en zich terugtrok als sergeant. Hoewel hij volgens hem nooit een gevecht heeft gezien dankzij de gebeden van zijn geliefde vrouw, besefte hij de betekenis van zijn reis toen hij getuige was van de opkomst van zwarte officieren in de gelederen. Het verhaal van Farrow is een bewijs van doorzettingsvermogen en het najagen van iemands dromen, en moedigt anderen aan hun ambities niet op te geven, ondanks een sober begin en sociale onrechtvaardigheid.

'De operaties die een film als Summer Solstice – naar ik hoop onherstelbaar – ontwrichten van een film over de voortbeweging en de eetgewoonten van koeien, een document over een melkveehouderij, of wat dan ook, zijn voor mij uiteindelijk een stuk minder zorgwekkend dan de de volgende dingen: hoe het eruit ziet, het gevoel dat het waarschijnlijk met opzet is gedaan, het plezier of ongenoegen – de intriges mogelijk – van het proberen de manier waarop het is gedaan terug te halen terwijl je toekijkt.' -HF

De korte film volgt de figuur van de maagd en plaatst haar in een amoureuze ontmoeting met plezier en pijn, lichaam en geest, het historische en het geleefde. Het presenteert de huwelijksnacht als een liminale gebeurtenis en projecteert de liminaliteit van de gebeurtenis op een psychisch landschap. Geplaatst aan de rand van de tijd wordt de huwelijkskamer in de film de vrouwelijke plaats van contemplatie. De film is een zoektocht naar het schimmige, nachtelijke en oneirische.

Gefilmd in een werkplaats in de buitenwijken van Parijs waar mannequins worden gemaakt voor etalages, een poëtische film vol surrealistische referenties.