Meer een experimentele film dan een documentaire over de uitroeiingskampen. Wat vooral opvalt is de perfectie: het fraaie commentaargeluid van Jean Crayol, zelf ontsnapt uit `de wereld van het concentratiekamp` (onopgesmukt en ongekunsteld zo genoemd door Michel Bouquet, zodat de enorme kracht die daarvan uitgaat, alleen maar groter wordt), volmaakte beheersing van de montage en beklemmende beelden van Ghislain Cloquet en Sacha Vierny. Ook ondraaglijke beelden (van lijken die door bulldozers worden verpletterd) in dit onvergetelijke requiem.

Vrouwen hebben het enige orgaan in het menselijke lichaam dat uitsluitend bestemd is voor genot: de clitoris. In deze geschiedenis- en anatomieles ontdekt men hoe het orgaan in het verleden verkeerd werd voorgesteld én waarom Sigmund Freud de grootste vijand van de clitoris is.

Korte film: Momenteel is Martha Street een 'hotspot' geworden voor de handel in heroïne, consumptie, prostitutie en kleine criminaliteit. De Shadwell Youth Club bevindt zich in het centrum van een onveilige omgeving, met jonge mensen die worden bedreigd door lokale dealers die terugkeren uit de moskee, met jeugdwerkers die messen vinden die verborgen zijn op de volkstuin van het Centrum, met dealers die op klaarlichte dag aan hun klanten verkopen voor de club terwijl thuisonderwijsmoeders arriveren met hun kinderen.

Een portret van de schilders Edgard Tytgat, Albert Dasnoy, Jean Brusselmans en Paul Delvaux. Onder het oog van de camera presenteren de kunstenaars een groot glazen paneel met de vier seizoenen die een fase in het menselijk leven vertegenwoordigen (overgenomen van Wikipedia)

In 1921 was de wijk Greenwood in Tulsa, Oklahoma een van de meest welvarende, volledig zwarte gemeenschappen in Amerika. Het stond bekend als de 'Black Wall Street', besloeg 40 vierkante blokken en telde meer dan 600 bedrijven en 15.000 inwoners, die werden gesloopt, tientallen doden en duizenden dakloos. Dit is de verkoop van dit verhaal via een mix van media en uitvoeringen, evenals gesproken woord.