Deze aangrijpende documentaire van regisseurs Judith Leonard, Catherine Ryan en Gary Weimberg onderzoekt de rijke complexiteit van moeder-dochterrelaties, zoals verteld door vrouwen zelf in tientallen openhartige interviews. Ter ere van de soms hechte, soms lastige, maar altijd cruciale band die moeders met hun meisjes delen, viert deze film hoe deze relaties zich in fasen ontwikkelen, vanaf de geboorte via de volwassenheid tot het einde van het leven.
Op zijn vierde was Marjoe Gortner de jongste predikant allertijden. Ogenschijnlijk uit zijn hoofd gaf hij hele preken voor duizenden mensen en deed hij aan gebedsgenezing. Met name in het zuiden van de Verenigde Staten werd Marjoe een fenomeen. Begin jaren '70 plant hij in het geheim zijn laatste tournee. Hij benadert enkele mensen om een documentaire te maken. In de film vertelt hij dat hij nooit in God geloofde, dat zijn gebedsgenezing nep was en laat hij de trucs zien om gelovigen flink te laten betalen tijdens zijn diensten.
In deze documentaire staan de Olympische Spelen van Berlijn in 1936 centraal. De film diende als propagandamateriaal voor de nazi's. De spelen in Berlijn worden op dezelfde hoogte geplaatst als de klassieke Griekse spelen. Ook zijn er enkele Nederlandse atleten te zien.
"Fest der Schönheit" is het tweede gedeelte van de omstreden documentaire over de Olympische spelen, gehouden in een door Nazi's overheerst Duitsland.
Drama in the Desert: The Sights and Sounds of Burning Man is een kleurenboek (inclusief dvd) gebaseerd op de boeiende beelden van Holly Kreuter, met bijdragen van nog eens 90 Burning Man-deelnemers, waardoor de lezer een voorproefje krijgt van de Burning Man-ervaring. De dvd bevat een originele partituur van Sean Abreu, zeven diavoorstellingen met 560 Kreuter-foto's en video-interviews met 8 artiesten, waaronder Larry Harvey.
Kristina, een zelfbenoemde Hongaarse vrouwelijke leeuwentemmer, arriveert in New York om danschoreograaf te worden. Kristina, nu een kunstenaar uit de middenklasse uit New York die zich zorgen maakt over het milieu, heeft een zeemansliefhebber genaamd Raoul. De film, een collagewerk, een essayfilm, een fictief verhaal en een documentaire in één, is een van de belangrijkste onafhankelijke Amerikaanse feministische films die in de jaren zeventig zijn gemaakt.
Virgies familie voedt zich met de vissen die op de loer liggen onder de industriële schepen van North Harbor. Hun alternatieven zijn pakjes smakeloze gelatine die in hetzelfde water worden aangetroffen. Op een ochtend, als de vissen dood zijn en de kleur van de zee die van melk is, ontstaat er onzekerheid.