Zui Hao De Shi Guang gaat over drie liefdesverhalen in drie verschillende tijden. De verhalen vinden plaats in 1966, 1911 en in 2005. Ondanks dat de verhalen zich in drie verschillende tijden afspelen, blijven de hoofdrolspelers hetzelfde. Het is een lofzang op hun liefde in drie verschillende levens.

Als de door een ziekenhuisongeval cryogeen ingevroren Miles Monroe na 200 jaar ontwaakt, ontdekt hij dat de toekomst minder rooskleurig is dan verwacht. Alle vrouwen zijn frigide, alle mannen zijn impotent en de wereld wordt geregeerd door een kwaadaardige dictator. Miles wordt achtervolgd door de geheime politie en gerekruteerd door rebellen die zich verzetten tegen de gevestigde orde.

Norris, de nieuwe muziekleraar begrijpt niet waarom zijn collega Corrigan met een geladen revolver op zak loopt. Evenmin snapt hij waarom iedere leerling bij de ingang van de school langs een metaaldetector moet en waarom er zoveel bewakers in de school aanwezig zijn. Het duurt niet lang, of hij ontdekt dat er een dringende reden is voor deze maatregelen: de klas van 1984, een groepje punks, dat alles en iedereen terroriseert, in drugs handelt en geweld niet schuwt. Norris kan niet verkroppen dat iedereen zich door deze klas de les laat lezen en besluit de strijd met ze aan te binden.

Het rustige leven van architect Jonathan Rivers verandert op slag door de onverklaarbare dood van zijn vrouw Anna. Een tijd daarna wordt Jonathan benaderd door een man die beweert contact te hebben met de overleden Anna via EVP(Electronic Voice Phenomenon) waarbij de doden via audio en video apparatuur communiceren met de levenden.

In wat gemakkelijk zou kunnen doorgaan als een Twilight Zone-aflevering, laat deze film zien wat er gebeurt als een onrustige kermiseigenaar terugkeert naar zijn ouderlijk huis om aan God te ontsnappen. Films als deze zouden aan volwassen kerkelijke groepen moeten worden vertoond om de discussie op gang te brengen, zoals “werd deze man door Jezus op klompen gestalkt?”.

Korte animatie: een van de overlevenden van de donkere Indonesische geschiedenis vertelt over de herinnering die ze had aan haar vader, die volgens haar verantwoordelijk is voor de tragedie van 1965.