Meer een experimentele film dan een documentaire over de uitroeiingskampen. Wat vooral opvalt is de perfectie: het fraaie commentaargeluid van Jean Crayol, zelf ontsnapt uit `de wereld van het concentratiekamp` (onopgesmukt en ongekunsteld zo genoemd door Michel Bouquet, zodat de enorme kracht die daarvan uitgaat, alleen maar groter wordt), volmaakte beheersing van de montage en beklemmende beelden van Ghislain Cloquet en Sacha Vierny. Ook ondraaglijke beelden (van lijken die door bulldozers worden verpletterd) in dit onvergetelijke requiem.
Behandelt de sfeer in Duitsland in de late jaren 70. Gedurende 2 maanden in 1977 worden een aantal mensen gevolgd tijdens de gijzeling van een zakenman door de linksradicale groep Rote Armee Fraktion. Later wordt de man vermoord. Hij was gegijzeld in een poging de drie leiders van de RAF (ook wel Baader-Meinhof groep genoemd) vrij te laten. De gijzeling mislukt en ook een poging tot een vliegtuigkaping wordt verhinderd. De drie prominente leden van de RAF Andreas Baader, Gudrun Enslin, en Jean-Carl Raspe plegen alle 3 zelfmoord.
Opgenomen in München, slechts een paar weken nadat het op 30 april 1945 door de Amerikaanse troepen was ingenomen.
Japans-Amerikaanse Nisei-soldaten uit de Tweede Wereldoorlog verlieten de interneringskampen om hun land in Europa te verdedigen en werden de meest gedecoreerde eenheid in de Amerikaanse geschiedenis. Deze film vertelt hun verhaal.