De noodlotsymfonie van een woelig 2014. Het jaar van de moeder aller verkiezingen en de vader aller mediacirci. Het jaar van eindelijk vrede in Vlaanderen, Oekraïne én in het Midden-Oosten. Of van de kiemen van WOIII? Wie zal het zeggen? Van Peel natuurlijk!
Mike Epps houdt het reëel terwijl hij in deze stand-upcomedyspecial over slechte persoonlijke hygiëne, falende ontrouw en oorlog voert tegen werkende echtgenoten.
Toch spijtig van al dat geweld en van de Euro en dat de economie achteruitgaat. Spijtig ook van de bankencrisis en dat er nog altijd mensen criminele feiten plegen om allerhande redenen zoals bijvoorbeeld slecht karakter. Maar ook spijtig van dat religieus extremisme met al zijn ontploffingen en afgunst en van politiek extremisme en van dictators en verdrukking En nu ik eraan denk: spijtig eigenlijk dat politiekers zoveel met politiek bezig zijn in plaats van met ons en wij zoveel met onszelf en met al onze moeilijke problemen in plaats van ja in plaats van wat eigenlijk? ... Spijtig zeg. Spijtig dat we dat niet weten. Spijtig spijtig spijtig In zijn nieuwe voorstelling lost Wim Helsen haast alle problemen op. Opgelucht en vrolijk verlaten de mensen achteraf de zaal.