Een blik op de eerste jaren van Pixar Animation Studios - van het succes van "Toy Story" en Pixar's promotie van getalenteerde mensen tot de bouw van de East Bay-campus, de relatie van het bedrijf met Disney en de opmerkelijke eerste reeks van acht hits. De bijdragen van John Lasseter, Ed Catmull en Steve Jobs worden geprofileerd. De achteruitgang van tweedimensionale animatie wordt opgetekend terwijl driedimensionale animatie opkomt. Hard werken en creativiteit lijken het scherm in gelijke verhoudingen te delen.

Audrey Hepburn werd één van 's werelds grootste culturele iconen. Een schoonheid van een generatie en een legendarische ster uit de Gouden Eeuw van Hollywood. Maar wie was de echte Audrey Hepburn? Hepburn was jarenlang in strijd met trauma's uit haar verleden die haar dromen om balletdanseres te worden dwarsboomden. Ze werd uiteindelijk als wereldwijde ambassadeur voor UNICEF een bron van verlichting voor de wereld.

De film is samengesteld uit de honderden uren opnames van de oefensessies en beelden achter de schermen van de wereldberoemde popster Michael Jackson. Ook zien we enkele interviews met vrienden en creatieve partners van Michael. De film bevat voornamelijk videomateriaal van de laatste repetities van Jackson voor zijn nieuwe reeks concerten, kort voor de dood van de popster op 25 juni.

Het verhaal van Fantômas, de eerste slechterik van de moderniteit, vanaf zijn geboorte in 1911 als nieuw personage tot zijn hedendaagse wisselvalligheden, via Louis Feuillade, André Hunebelle, het surrealisme en Moskou.

Documentaire over Bob en Kathy Burns, de goodwill-ambassadeurs van de sciencefiction film fandom.

Vanaf 1957 – het jaar waarin de Sovjets de Spoetnik 1-satelliet in een baan om de aarde brachten – tot 1969 – toen de Amerikaanse astronaut Neil Armstrong op het oppervlak van de maan liep – werd het begin van de verovering van de ruimte verbeeld in de populaire cultuur: film, televisie, strips en literatuur uit die tijd bevatten talloze verwijzingen naar een ingebeelde toekomst.

Eind jaren zestig begon de Spaanse cinema een enorme hoeveelheid horrorgenrefilms te produceren: internationale markten werden geopend, de productie was continu, er werd een klein sterrensysteem gecreëerd, evenals een solide groep gespecialiseerde regisseurs. Hoewel buitenlandse trends werden nagebootst, bood de Spaanse horror een bijzondere benadering van seks, bloed en geweld. Het was een uiterst ongebruikelijke artistieke beweging in het Spanje van Franco.