In dit derde solostuk geeft hij zichzelf onbeschaamd bloot: hij vertelt over zijn verslavingen en zijn afkickpogingen, en over hoe het leven ná de roes eruit ziet. Het is ongeveer zoals aan het einde van een avondje stappen: net zo ontnuchterend als wanneer de muziek in de disco ineens stopt en de tl-verlichting aangaat. Het is adembenemend, beklemmend, vol brutale improvisaties en bulderende lachen. “Leven is niet iets waar ik goed in ben, maar ik kan er wel leuk over vertellen”, aldus Javier Guzman, grillig en kwetsbaar.
Onderwerp van de show is de eenzaamheid en onverschilligheid in de maatschappij, geïllustreerd aan de hand van Ton Zuur, die na tweeënhalf jaar dood in zijn woning gevonden werd.
De Braziliaanse YouTube-sensatie Whindersson Nunes herleeft zijn bescheiden begin en nog veel meer in een reeks speelse verhalen en bijzondere liedjes.
Na een inleiding waarin hij ons allemaal aan ons zinloze kutleven herinnerde, volgde een uitzinnig anderhalf uur boordevol hilariteit, een ontmanteling van de Jezusmythe, ontroering, nuttige tips voor bij de bakker, enkele Engelse uitdrukking, Skopja skopja, en bovenal Wim Helsen.
Stand-upcomedian Rory Scovel spat van het podium in Atlanta, waar hij allerlei gedachten over dingen die hem voor een raadsel stellen, relaties en de ‘Thong Song’ deelt.
De ongebreidelde komiek Chris D'Elia heroverweegt zijn benadering van grote levensgebeurtenissen zoals trouwen, geen kinderen krijgen en broeken kopen voor je vrienden.
Guzman deelt uit III was de laatste en beste Sinterklaasconference van Javier Guzman. Na de chique schouwburg en een intieme comedy club koos Javier als laatste plek voor een verlaten fabriekshal. In een dramatisch en verwarrend jaar wist hij de vinger op de zere plek te leggen. Guzman heeft drie keer uitgedeeld. Sterke grappen, rake klappen en mooie stiltes.
Op basis van de verassende hoge kijkcijfers nodigt de Vara Javier nogmaals uit een Sinterklaasconference te maken. Het is het jaar van de overstromingen. Javier wil weg van de traditionele vorm, weg uit het theater. Gekozen wordt voor de sfeer van een volle comedyclub met het publiek dicht op elkaar om de cabaretier heen geschaard. In een afgeladen club Panama in Amsterdam blijkt Javier in topvorm en dat vertaalt zich in kijkcijfers.
Het is 2002 en het is het dramatische jaar van de moord op Pim Fortuyn. De opnamen zijn in de Leidse Schouwburg. Javier voelt zich daar thuis omdat hij eerder dat jaar op hetzelfde toneel zowel de jury als de publieksprijs van het Leids Cabaret Festival mocht ontvangen. En natuurlijk ook omdat vanuit dat theater ooit in de jaren vijftig de eerste serie oudejaarsconference door onverslaanbare grootmeester Wim Kan werd uitgezonden voor het toen nog belangrijkste medium de radio.
In zijn eerste avondvullende show doet Bas Birker de twee dingen waar hij goed in is: grappen maken en afgeleid worden. Om daar dan weer grappen over te maken. Lekker zonder verhaal, zonder een punt, een avondje live comedy maken. Voor het publiek en met het publiek. Over wegsignalisatie, meeuwenkots, frietchinezen en alles ertussenin. Over single zijn, de mensen in Rupelmonde en de opties op je auto. En dat allemaal met de hulp van Roosdaal, Shelly en mannen met snode sluikreclameplannen. Zet je schrap voor een avondje stand-up zoals het is bedoeld: humorgrapjes voor te lachen.