Jürgen Leppert, ook wel bekend als 'Der Dreher' of 'der Kreisel' is een afgestudeerd ingenieur, luidsprekeruitvinder, 360 graden danser, begenadigd frisbeespeler en volbloed 68er. Alles draait om de legende van Karlsruhe, en niet alleen op de dansvloer. Een liefdesverklaring aan muziek, dans en rebellie. Een portret van een stoer mens die nog steeds tegen de stroom in zwemt en het levende bewijs dat 81 jaar nog lang niet te oud is voor harde raves.

Korte documentaire: Lost Theaters of Wichita vertelt het inside-verhaal van degenen die erbij waren. Het is een verhaal over twee grote amusementspaleizen: het ene overleefde nauwelijks en het andere stortte in terwijl het nog in zijn bloei stond. De Miller kan tot op de dag van vandaag nog steeds mensen vermaken in een grootse sfeer die anders is dan alle andere. Maar in plaats daarvan staat op die plek een parkeergarage: een monument voor de verloren geschiedenis en een les voor toekomstige generaties om ter harte te nemen. Het programma bevat extra segmenten over de theatergeschiedenis van Wichita die niet in de documentaire zelf zijn opgenomen, en een vraag-en-antwoordsessie met enkele van de mensen die in de film worden geïnterviewd.

Toen ik mijn interview met Laurel Greenfield inging, dacht ik dat het grootste deel van ons gesprek zou gaan over haar inspiratie voor het schilderen van voedsel en waarom ze ervoor koos om te schilderen als carrière. We spraken daarover, maar uiteindelijk hadden we een veel groter gesprek over het nastreven van een creatieve carrière. We hebben veel gesproken over het vinden van de balans tussen het hebben van een businessplan en het nemen van een sprong in het onbekende, iets waar iedereen die zelfstandig een creatief vakgebied nastreeft zich mee kan identificeren.

Het derde deel over de productie van 'Raging Bull.'

Een korte documentaire over de actrice die Miss Torso speelde, de danseres die de aandacht van James Stewart trok in Alfred Hitchcocks filmklassieker Rear Window.

Documentaire geschreven door muziekcriticus Artemiy Troitskiy. Het toont de verscheidenheid aan Sovjet- en Baltische rockmuziek en geeft de kijker het idee dat al deze verboden muziek niet echt gevaarlijk is voor de samenleving. Met muziekbands: 'Круиз' (Tambov), 'In Spe' (Estland), 'Новый мир' (Estse hardrock), 'Великие Луки' (punkrock uit Tallinn). Muziekscene in Moskou vertegenwoordigd door: 'Тупые', 'Нюанс', 'Звуки Му'. Muziekscene in Leningrad: 'Джунгли', 'Алиса'. Ook te zien: 'Воплі Відоплясова' uit Kiev en 'Антис' uit Litouwen. Niet gecrediteerd: Roman Neumoev met 'Инструкция по выживанию' en Oleg Sudakov met 'Гражданская оборона'.

Aan de kust van de Noordelijke IJszee van Tsjoekotka leven mensen afgesloten van de wereld. Hun leven draait om de jacht op walrussen en walvissen en het beschermen van dorpen tegen beren die van de toendra komen. Hierdoor wordt de film een ​​reflectie op de dood. Zeedieren worden het voedsel van mensen, dierenresten worden gebruikt om poolvossen op een pelsboerderij te voeden, menselijke begraafplaatsen worden een prooi voor beren. Het lijkt erop dat alle inwoners van deze plaatsen betrokken zijn bij de cyclus van voedsel en dood. De film vertrekt van de gebruikelijke ritmische structuur van cinema en is gebouwd op het principe van een sjamanistisch ritueel, een betekenis vormende gebeurtenis voor noordelijke volkeren.

Een video-verité-manifest gemaakt met de zelfbenoemde gender-outlaw, auteur en activist Leslie Feinberg (1949-2014). Deze videoband is rauw en confronterend en vraagt ​​het publiek om hun aannames over de 'aard' van gender te onderzoeken, waarbij alle noodzakelijke zekerheden ter discussie worden gesteld en wordt opgeroepen tot meer gevoeligheid en bewustzijn van de mensenrechten en de waardigheid van transgenders.