ეს რეალური და სამწუხარო ამბავი მეცხრამეტე საუკუნეში მცხოვრები ადამიანის – ჯონ მერიკის ისტორიას მოგვითხრობს, რომელსაც საშინელი სენი – სხეულის დეფორმაცია, ტანჯავდა.

ოტო მამაკაცია, რომელი ძალიან წუწუნაა, ცოლის დაკარგვის შემდეგ კი ფიქრობს რომ ცხოვრებას აზრი არ აქვს და ყველაფერი დამთავრდა, მაგრამ ახალი მეზობლების გადმოსვლის შემდეგ ყველაფერი იცვლება.

ლარს ფონ ტრიერის ამერიკული ტრილოგიის მეორე ნაწილი, რომელიც დაიწყო ფილმით - "დოგვილი" (Dogville). 1931 წელი, ორი თვის შემდეგ, გრეისი ალაბამას პლანტაციაში აღმოჩნდა, სადაც მუშებმა არ იციან, რომ ბატონყმობა 70 წლის წინ გადავარდა. ტრიერმა თავისი ფილმის შესახებ თქვა, რომ ის კუკლუკს-კლანელებს და ფერად კანიანებს გააერთიანებს, იმიტომ, რომ ერთნიც და მეორენიც ჩემს მოკვლას მოინდომებენო.

სექტემბრის თბილ საღამოს კოლეჯის მასწავლებელი ეტან ლერნერი, თავის ცოლთან და გოგონასთან ერთად სოლო კონცერტზე არიან. მათი 10 წლის ბიჭი ვიოლანჩელზე უკრავს. უკანა გზაზე ყველანი ბენზინ გასამართ სადგურზე ჩერდებიან, რომელიც აკრძალულ გზასთანაა. ბიჭი მოულოდნელად უჩინარდება.

თავისუფლების ახალი განზომილება, სადაც სიკვდილიც კი არ არის ჯერ გამოგონილი... ორი მეგობარი უდაბნოში განმარტოვდა... ეს თამაშია... ბრძოლა გადარჩენისათვის... დასაწყისში ისინი სიძნელეებს იუმორით უყურებენ, შემდეგ კი მათი განწყობა იცვლება. მათ ესმით, რომ შეიძლება ვერასოდეს დააღწიონ თავი ამ გრანდიოზული სილამაზის ხაფანგიდან.