De vader van de familie, Helge Klingenfeldt, wordt 60 jaar en er wordt een groot feest gehouden. Er zijn nog wat spanningen binnen de familie vanwege de zelfmoord van één van Helge's dochters enkele weken terug.

Harold is een eenzame jongeman van goede komaf met een obsessie voor de dood. Tijdens één van zijn rituele begrafenisbezoeken ontmoet hij Maude, een dame op bejaarde leeftijd die er een inspirerende levensvisie op na houdt.

De 13 jarige Frits valt niet in goede aarde bij de directeur van de provinciale school. Het is 1969, de wereld is snel aan het veranderen en lichamelijke straffen op scholen zijn inmiddels verboden. Het schoolhoofd trekt zich echter niets aan van dit nieuwe verbod. Frits besteedt zijn zomervakantie aan de eerste televisie die zijn familie heeft aangeschaft, en wordt beïnvloed door de nieuwe wind die momenteel waait. De speeches van Martin Luther King zetten hem aan om zich af te zetten tegen de maatschappij. Als het schoolhoofd te ver gaat in zijn straffen begint de jongen een persoonlijke strijd tegen de autoriteiten.

1975. Elisabeth is het zat dat haar man haar slaat en vlucht met zoon en dochter naar haar broer Göran. Deze leeft in een geiten wollensokken commune, genaamd Tillsammans (Samen).

De alleenstaande moeder Esma woont met haar 12-jarige dochter Sara in de wijk Grbavica, in Sarajevo, waar het leven nog steeds in het teken staat van opbouw na de Joegoslavische oorlog. Esma bezoekt de vrouwensteungroep in Sarajevo. De sociaal werker moedigt de vrouwen aan om over hun verdriet te spreken, maar Esma houdt haar mond. Ze verschijnt alleen op de dagen wanneer de financiële steun wordt vergeven. Om de eindjes aan elkaar te knopen, neemt Esma een baan als serveerster bij een nachtclub. Sara wordt dikke maatjes met Samir. Ze hebben een hechte band, mede omdat beiden hun vader hebben verloren in de oorlog. Maar Samir is verbaasd dat Sara de details niet kent over haar vaders dood. Als Sara een certificaat nodig heeft als bewijs dat haar vader oorlogsslachtoffer is, om korting te krijgen op de kosten voor een schoolreisje, wil Esma dat certificaat niet aanvragen. Ze zegt dat dat beter is voor Sara en voor haarzelf.

In Hotel Chevalier wordt Jack Whitman Jason Schwartzman in een hotel in Parijs bezocht door zijn ex-vriendin Natalie Portman. Het wordt duidelijk dat de twee een zeer verstoorde verhouding hebben. Ook wordt duidelijk dat Jack exorbitant rijk is. Jack draait het liedje 'Where do you go to (my lovely)' van Peter Sarstedt op zijn iPod. Hij zet het op als zij voor de deur staat. Dit liedje gaat over de leegte van het leven van een puissant rijke vrouw (Marie Claire). Jacks ex-vriendin (die naamloos blijft in de film) verklaart aan hem: "Whatever happens in the end, I don't want to lose you as my friend." Waarop Jack antwoordt: "I promise I will never be your friend. No matter what, ever." Ze zoenen en vrijen een beetje. Dan gaan ze naar het balkon om het uitzicht over Parijs te bekijken. Jack en zijn ex-vriendin gaan weer terug naar binnen terwijl de camera naar buiten gericht blijft. De credits rollen, en nogmaals wordt het liedje 'Where do you go to (my lovely)' gespeeld.

Het verhaal over Frances Farmer. Ze is vastberaden om actrice te worden, maar niet volgens de regels van Hollywood. Een schrijver van toneelstukken overtuigt haar om naar New York te komen. Daar merkt ze dat de theatergroep haar bekendheid gebruikt om bezoekers aan te trekken.

Tess is een secretaresse die graag hogerop wil. Ze komt te werken voor de succesvolle zakenvrouw Katherine die Tess' goede zakelijke ideeën en inzicht zeer waardeert en haar belooft dat als ze zo doorgaat ze Tess wel wil helpen om carriere te maken. Maar tijdens een skivakantie breekt Katherine haar been, en zo komt Tess erachter Katherine haar ideeën inpikt om zelf met de eer te gaan strijken. Tess besluit dan om zich voor te doen als Katherine, die toch wel even uitgeschakeld is, en de keiharde zakenwereld binnen te dringen met de hulp van zakenman Jack.

Als je de titel ‘Zomer op het Balkon’ leest, denk je waarschijnlijk dat het een luchtige Berlijnse zomerkomedie zal zijn, maar dat is niet zo. Deze film is een intieme studie van twee vriendinnen die bij elkaar komen vanwege problemen in het dagelijks leven en met mannen en zo proberen te genieten van een leven gebaseerd op hun ideeën.

Manu (Raffäela Anderson) en Nadine (Karen Lancaume) zijn allebei nog jong, maar hebben al een moeilijk leven achter de rug. Door een speling van het lot ontmoeten de twee vrouwen elkaar. Ze besluiten bij elkaar te blijven, hun twee favoriete bezigheden, seks en geweldpleging, te combineren en te genieten van het leven. Zoiets kan nooit lang duren.

Korte film: Na een traumatische gebeurtenis in het huis van haar grootouders begint de 10-jarige Rose aan een obsessieve zoektocht om in haar eentje de verboden wereld van volwassenen te zien en te begrijpen.