De film is onderverdeeld in drie hoofdstukken. Het eerste deel gaat over een groep kosmonauten die de Aarde ontvluchten om een beter leven op te zoeken. Maar naarmate de ouderen sterven, degenereert de maatschappij. Het middendeel vertelt de tragische geschiedenis van een opstand van mensen, onder aanvoering van een kosmonaut-Messias, tegen de tirannie van eigenaardige vogel creaturen. Het laatste deel, draait rond een flashback naar de moeilijke tijd van de kosmonauten op Aarde.
Momo is een natuurkind. Ze woont in een oude ruïne buiten de stad, zonder vader of moeder. Maar ze is niet vaak alleen. Veel mensen en kinderen komen bij haar op bezoek, want Momo kan goed luisteren. Daardoor heeft ze veel echte vrienden. Dat verandert vanaf het moment dat de grijze heren opduiken, de tijdspaarders. Die zetten iedereen aan om tijd niet te verdoen met 'nutteloze' dingen; het komt erop aan dat je in het leven iets bereikt en dat je veel spullen hebt. Voor vriendschap en spelen is geen tijd meer. Het leven verkilt, wordt gehaast en vreugdeloos. De tijdspaarders krijgen iedereen in hun macht, behalve Momo.
Rijke vrouwenversierder David ontmoet de mooie Sofia en valt als een blok voor haar. De volgende dag wordt hij door een ex-vriendinnetje opgehaald, die in een hysterische bui met de auto een ongeval veroorzaakt. David overleeft het ongeluk, maar zijn gezicht is vreselijk verminkt. Het geluk lijkt weer te keren wanneer David met Sofia herenigd wordt, en artsen zijn gezicht in de oude staat kunnen herstellen.
Eddie Jessup is researcher aan de universiteit van Cordell. Hij onderzoekt de oorsprong van het leven en spuit zichzelf in met een van de Indianen afkomstige drug, die hem via hallucinaties terugvoeren naar het prilste begin van het leven op aarde.
Twee robots die mens willen worden dwalen door een naakte wereld. Het begin van de film, een soort existentialistische roadmovie, lijkt weinig hoop te bieden wat hun zoektocht betreft. Langzamerhand krijgt de dwaaltocht van de robots doorheen de woestijn meditatieve allures. Guy-Manuel de Homen-Christo en Thomas Bangalter, beter bekend als het duo Daft Punk, mengen met hun eerste, verbazingwekkende langspeelfilm verschillende genres: "Electroma" situeert zich ergens tussen "Invasion of the body snatchers", "Star Wars", "Bad taste" en "Gerry". Bij dit alles voegt er zich iets ondefinieerbaars: onderbroekenlol wordt feilloos afgewisseld met betekenisvolle, geladen beelden (denk maar aan het vrouwenlichaam dat een duin wordt), maar niet zonder dat de algemene teneur van de film onheilspellend is.
Sam, de vader van Tony, keert na 3 jaar afwezigheid terug bij zijn gezin. Het blijkt dat hij 3 jaar geleden ontvoerd is door aliens. Zijn vrouw woont samen met Joe en dat bevalt Sam niet. De spanning loopt op als ook nog blijkt dat er iets aan de hand is met Sam.
Korte film over het onvermogen om te slapen, of om de hele nacht door te slapen.