Op achtjarige leeftijd wordt Brian Lackey wakker met een bloedneus in de kruipruimte van zijn ouderlijk huis. Hij heeft geen idee hoe hij daar terecht is gekomen. Maar wat het ook geweest is, het is verantwoordelijk voor zijn verdere levensloop. Sinds het incident is Brian bang in het donker, plast hij in bed en wordt hij geteisterd door heftige nachtmerries. Brian is nu achttien en raakt ervan overtuigd dat hij destijds ontvoerd moet zijn geweest door ruimtewezens. Neil McCormick is de ultieme knappe buitenstaander. De jongen die iedereen graag mag, maar waar niemand echt dichtbij komt. Als achttienjarige jongen verlangt hij naar een tijd die al tien jaar voorbij is. Hij verlangt naar de band die hij als achtjarige jongetje had met zijn honkbalcoach. Hij denkt op zoek te zijn naar liefde. Brians zoektocht naar antwoorden, brengt hem bij Neil. Samen achterhalen ze de gebeurtenissen die zo'n impact hebben gehad op hun leven.

Elling (Per Christian Ellefsen) woont al zijn hele leven bij zijn moeder (Grete Nordrå). Hij heeft er geen behoefte aan om uit te gaan en andere mensen te ontmoeten en zijn leven bestaat uit het observeren van de buren met zijn verrekijker. Daarom is hij dan ook niet erg enthousiast als zijn moeder besluit om op vakantie te gaan naar Benidorm. Maar desondanks gaat hij toch mee, omdat hij vindt dat 'een vrouw op haar leeftijd een stabiele man aan haar zijde nodig heeft'. Elling realiseert zich niet, dat zijn moeder niet alleen oud is, maar ook ernstig ziek. Zij wil deze laatste reis maken om Elling te laten zien dat het leven groter is dan hun appartement.

Korte film: Wanneer de veertienjarige Chris door de stad wordt gestuurd om zijn zieke grootvader een tonicum te bezorgen, wordt zijn reis een huiveringwekkende reis van zelfontdekking terwijl hij afdwaalt van het pad naar het domein van de Zwarte Hond.

Een experimentele film ontstaan uit uren documentair geschoten materiaal uit het afgelopen jaar van de filmmaker. Verschillende beelden, van dronken avonden met vrienden tot landschapsshots van een reis met de trein door Nederland, worden samengevoegd in deze docu-fictie, een experiment om uit puur willekeurige beelden een verhaal te creëren.

Korte film: Een vrouw bezoekt een persoonlijke stretcher, maar er worden onverwachte voorwerpen uit haar lichaam getrokken. Een bijna stille getuigenis van het heropenen van onzichtbare wonden in een abstract streven naar genezing.