Experimentele film, waarin een lentedag in Berlijn door middel van camera-instellingen en montage is geabstraheerd tot een ritmisch spel van beweging.
De korte documentaire toont de gezichten en stemmen van transgender jongeren en toont de authenticiteit van queer- en transgenders die in Toronto wonen, terwijl ze tegelijkertijd de strijd voor zelfacceptatie bespreekt waarmee mensen die zich niet conformeren aan cisgender- en heteronormatieve idealen van gender worden geconfronteerd. Andy Nguyen, transregisseur en filmstudent, legt zijn transvrienden in hun natuurlijke staat vast op 16 mm-film, opgenomen met een Bolex h16-camera. Begeleid door een verhaal geschreven en gereciteerd door Salem Rao, vertegenwoordigt deze film dat transgenders bestaan en zo zien wij eruit. Ongeacht de voor de hand liggende dagelijkse transfobie, vinden transgenders gemeenschap en uniciteit in elkaar en in zichzelf.
Het Berlijnse Museumeiland, het culturele centrum van de Duitse hoofdstad aan de rivier de Spree, herbergt een groot aantal kunstwerken van over de hele wereld, van het stenen tijdperk tot nu. Een wandeling door hun grote instellingen om hun meesterwerken te bewonderen.
Duitse tv-film, ook vertoond op de Spaanse tv in 1976. Dit is een film die helemaal over TD gaat en die informele interviews en concert-/studiobeelden bevat, waarvan het grootste deel exclusief voor de film lijkt te zijn gemaakt. De interviews zijn in de Duitse taal. De straatnaam in de titel verwijst naar waar Edgar Froese vroeger in Berlijn woonde (blijkbaar woonde Klaus Schulze destijds in dezelfde straat) en is nu de locatie van het TDI-kantoor.