Korte documentaire over de wederopbouw van Berlijn in 1946 vanuit Sovjetperspectief, waarin de sociale veranderingen worden getoond die hebben plaatsgevonden sinds de val van Hitler en van joden die zij aan zij werkten met niet-joodse tegenhangers.

In de schijnwerpers van de wereldwijde media-aandacht maakt de eerste transgender vrouw die ooit als Don Giovanni in een professionele opera heeft opgetreden haar historische debuut in een van de roodste staten van de VS.

De korte documentaire toont de gezichten en stemmen van transgender jongeren en toont de authenticiteit van queer- en transgenders die in Toronto wonen, terwijl ze tegelijkertijd de strijd voor zelfacceptatie bespreekt waarmee mensen die zich niet conformeren aan cisgender- en heteronormatieve idealen van gender worden geconfronteerd. Andy Nguyen, transregisseur en filmstudent, legt zijn transvrienden in hun natuurlijke staat vast op 16 mm-film, opgenomen met een Bolex h16-camera. Begeleid door een verhaal geschreven en gereciteerd door Salem Rao, vertegenwoordigt deze film dat transgenders bestaan ​​en zo zien wij eruit. Ongeacht de voor de hand liggende dagelijkse transfobie, vinden transgenders gemeenschap en uniciteit in elkaar en in zichzelf.

Deze documentaire onderzoekt de totstandkoming van het Holocaust Memorial in Berlijn, ontworpen door architect Peter Eisenman. Ook wordt de reactie van het Duitse publiek op het voltooide monument getoond.