Eind jaren zestig begon de Spaanse cinema een enorme hoeveelheid horrorgenrefilms te produceren: internationale markten werden geopend, de productie was continu, er werd een klein sterrensysteem gecreëerd, evenals een solide groep gespecialiseerde regisseurs. Hoewel buitenlandse trends werden nagebootst, bood de Spaanse horror een bijzondere benadering van seks, bloed en geweld. Het was een uiterst ongebruikelijke artistieke beweging in het Spanje van Franco.

Door de ogen van een burger, Laia, beleven we het succesverhaal van Barcelona En Comú. We zien de evolutie ervan vanaf de eerste publieke presentatie in juni 2014 onder de naam “Let's Win Barcelona” tot het verkrijgen van gemeentelijke macht op 24 mei 2015. Uit de individuele ervaringen van de burgers die samenkwamen om een ​​ruimte van samenvloeiing van sociale, buurt- en bewegingen en politieke actoren, reflecteren we op het feit dat we betrokken raken bij de politiek. Het verhaal van het proces van burgertransformatie dat culmineerde in een historische overwinning uit de eerste hand.

Het epische verhaal van de Russische Burgeroorlog (1918-1921): de Witte Terreur, de contrarevolutionaire opstanden, de guerrillaoorlog, het Kolchak-front, het Wrangel-front en de opstand in Kronstadt. Chaos en geweld, verwoesting en dood.

Acht mensen met heel verschillende achtergronden kruisen elkaar in Barcelona, ​​Spanje. Advocaten, muzikanten, vertalers, bewakers, callcenteragenten. Het zijn allemaal immigranten. Sommigen zijn net gearriveerd, anderen zijn al jaren geleden gearriveerd en hebben een oorlog, een dictatuur of een vorm van sociale of culturele discriminatie achtergelaten. Ze kozen allemaal voor ballingschap boven onderwerping.