Het is 2055 en een man leeft alleen op de compleet verwoeste Aarde. Hij kijkt naar archiefbeelden uit de huidige tijd en vraagt zichzelf af: 'Waarom hebben we niet op tijd ingegrepen om de klimaatverandering tegen te gaan?'.
Deze aangrijpende film bestaat uit beelden die tijdens de Eerste Wereldoorlog zijn opgenomen van verschillende kanten van het conflict: het tsaristische Rusland en het Oostenrijks-Hongaarse rijk. De filmmakers kleurden het materiaal met sensuele kleuren van sepia tot rood, blauw en paars en vertraagden de beelden om het materiaal te analyseren. De totale afwezigheid van commentaar maakt het materiaal welsprekend en verontrustend. -MoMA
onderzoekt de rol van een weinig bekende, vette, kleine vis in de Chesapeake Bay. Vanuit het oorspronkelijke concept als een klassiek mens-tegen-milieu-verhaal evolueerde de film om de complexiteit te weerspiegelen van het in stand houden van een menhaden-visserij waarvan veel verschillende belangen afhankelijk zijn. Het resultaat: een verhaal dat verschillende perspectieven op de menhaden visserij en haar cultuur naadloos met elkaar verweeft, met behulp van boeiende persoonlijke vignetten, wetenschappelijke gegevens en creatieve visuele verteltechnieken. Technieken omvatten archiefbeelden vermengd met filmische live-action beelden, muziekoptredens en originele, handgemaakte animaties.
Geïnspireerd door hun geliefde Dolomieten gebied in Noordoost-Italië, een strijdtoneel in de Eerste en Tweede Wereldoorlog, blijven Gianikian en Ricci Lucchi kwesties van oorlog en vrede onderzoeken in hun meest recente productie. De film maakt gebruik van opnamen van gewoon speelgoed dat in de omgeving wordt gevonden, veel ontbrekende ledematen en andere stukken, om, zowel direct als indirect, de historische periode tussen het fascisme, het nazisme en het naoorlogse tijdperk weer te geven.