'La Zerda et les chants de l'oubli' (1982) is een van de slechts twee films van de Algerijnse romanschrijfster Assia Djebar, samen met 'La Nouba des femmes du mont Chenoua' (1977). Een krachtig poëtisch essay gebaseerd op archieven, waarin Assia Djebar – in samenwerking met de dichter Malek Alloula en de componist Ahmed Essyad – de Franse koloniale propaganda van de Pathé-Gaumont-journaals van 1912 tot 1942 deconstrueert, om de tekenen van opstand onder de onderworpen Maghreb-bevolking bloot te leggen. Door deze propagandabeelden opnieuw in elkaar te zetten, herstelt Djebar de geschiedenis van de Zerda-ceremonies, wat suggereert dat de kracht en mystiek van deze traditie zijn uitgewist door het roofzuchtige voyeurisme van de koloniale blik. Juist deze blik wordt zo ondermijnd en een verborgen traditie van verzet en strijd wordt onthuld, tegen elke exotiserende en oriëntalistische verleiding.

Parijs, zomer 1960. Antropoloog en filmmaker Jean Rouch en socioloog en filmcriticus Edgar Morin dwalen door de drukke straten en vragen voorbijgangers hoe ze omgaan met de tegenslagen van het leven.

'The Man from the Atlas' is een Algerijnse documentaire van Mohamed Nadir Azizi over de natuurlijke omgeving van de primitieve mens van de Atlas, uitgebracht in 1973, becommentarieerd door Mourad Benhamouda.

Een experimentele essayfilm over terrorisme, media, geweld en globalisering. Drie infotainment nieuwsuitzendingen – een achtbaan, een kaping en een influencer – worden begeleid door pulserende experimentele elektronica die het psychische residu van een wereld na de oorlog tegen het terrorisme uit het onbewuste naar het scherm duwt. Kapitalisme, imperialisme, verlangen; ze zijn alle drie betrokken bij een nihilisme dat vanuit het nieuws in de sociale psyche is doorgedrongen.