Parijs, zomer 1960. Antropoloog en filmmaker Jean Rouch en socioloog en filmcriticus Edgar Morin dwalen door de drukke straten en vragen voorbijgangers hoe ze omgaan met de tegenslagen van het leven.

Deze uitzonderlijke, verontrustende en tot nadenken stemmende documentaire vergelijkt de wreedheden begaan door de nazi's, zoals onthuld tijdens de processen van Neurenberg, met die begaan door de Fransen in Algerije en die begaan door de Amerikanen in Vietnam. Het vier uur durende epos stelt het recht van welk land dan ook in vraag om zelfingenomen morele oordelen te vellen over de daden van een ander land.

Het is het onvergeeflijke verhaal van de tweehonderdduizend harki's, de Arabieren die van 1954 tot 1962 aan de zijde van de Fransen vochten in de bittere Algerijnse oorlog. Waarom maakten ze die keuze? Waarom werden ze afgeslacht na de onafhankelijkheid van Algerije? Waarom werden ze door de Franse regering in de steek gelaten? Zo'n vijftig- tot zestigduizend werden gered en overgebracht naar Frankrijk, vaak onder erbarmelijke omstandigheden. Dit is voor het eerst het verhaal van deze tragedie, verteld in de briljante stijl van de auteurs van 'Apocalypse'.